Friday, November 19, 2010

ΟΙ ΕΝΝΕΑ ΜΟΥΣΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 7 ΚΑΙ 14 ΝΟΕΜΒΡΗ 2010

Τόσες μέρες , από τη πρώτη Κυριακή των εκλογών για ανάδειξη δημάρχων και περιφερειαρχών στη χώρα, προσπαθούν όλοι -αναλυτές, εκλογολόγοι, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, μικρά και μεγάλα κόμματα- να βρουν γιατί τόση μεγάλη αποχή -40% πανελλαδικά και 60% στην Αθήνα, άσε τα άκυρα και τα λευκά- και τι ήθελαν να πουν όλοι αυτοί που απείχαν.
Αλλά η αποχή δεν έχει μόνο μία αιτία, κοινή. Όπως και το να ψηφίζεις ένα κόμμα, δεν έχει μόνο μία αιτία. Μπορεί το κριτήριο να είναι ιδεολογικό, πολιτικό, οικονομικό και ρουσφετολογικό, μπορεί να είναι απλά μια συμπάθεια, ή θέμα προφίλ του τάδε υποψηφίου, μπορεί να είναι μία μόδα, μία ελπίδα, ο φόβος κλπ κλπ
Έτσι και η αποχή. αποφάσισα λοιπόν να ρωτήσω τις θείες μου...

Έχω ας πούμε 9 θείες....
Η θεία μου η Καλλιόπη....που ξέρετε έχει το όνομα της Μούσας της Επικής Ποίησης, μου είπε πως απείχε "γιατί έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη της σε όλους και δυσπιστεί πλέον στο πολιτικό σύστημα". Μου είπε και κάτι άλλο: "Εξάλου είμαστε οι νικητές αυτών των εκλογών!" Με Επική έπαρση.


Η Θεία μου η Θάλεια, που όπως ξέρετε έχει το όνομα της Μούσας της Κωμωδίας, δεν είπε πολλά. "Σας έτσουξε, ε?" και γελάει ακόμη.


Ξέχασα να σας πω, ότι όλες οι θείες μου απείχαν από τις εκλογές, παρά το γεγονός πως ο Απόλλων Μουσηγέτης, λες κι είχε βγάλει 9 κεφάλια, τις παρακολοθούσε παντού, μη τυχόν και τις χάσει από τα μάτια του που είναι μεγάλα σαν οθόνες high definition, κι όλη μέρα τους πιπίλαγε το κεφάλι: "Να πάτε κυρίες μου, είναι δημοκρατικό καθήκον η ψήφος. Αίμα χύθηκε για να έχουν οι άνθρωποι το..." Κι εκείνες συμπλήρωναν με νόημα: "το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι".


Η Θεία μου η Κλειώ, Μούσα της Ιστορίας όπως γνωρίζετε, που ξέρει πόσα η Ιστορία φανέρωσε και πόσα έκρυψε, και πως γράφτηκε και πως γράφεται σήμερα, ήταν η μόνη που στήριζε την άποψή της με σχεδόν επιστημονικά επιχειρήματα: "Είναι περιττό αγαπητέ Απόλλωνα, βλέπεις πως η αυτοδιοίκηση, οι αρμοδιότητες και οι πόροι της εξανεμίζοται με τον Καλλικράτη. Δεν επιθυμούμε τέτοια παιχνίδια. Επιπλέον, αποτελεί στάχτη στα μάτια του, κάτω από τη μπότα του Μνημονίου, πολίτη. Και λαού, αν θέλετε, αλλά αποφεύγω τον όρο που υπερεκμεταλλεύονται άπαντες.


Έξαλος ο Απόλλων.


Η Θεία μου η Ερατώ, ξέρετε, που έχει το όνομα της Μούσας της Λυρικής Ποίησης, με πικραμένο βλέμμα έδωσε σαν χαϊκού την δική της εξήγηση για την αποχή: "Γιατί μας απογοητεύσατε όλοι, γιατί δεν αντέχεται άλλο η πίεση: χωρίς δουλειά, ανασφαλείς, χωρίς ελπίδα".


Η Θεία μου η Τερψιχόρη πάλι, η μικρότερη, που όπως ξέρετε έχει το όνομα της Μούσας του Χορού, μου υποκλίθηκε μετά την εκατοστή πιρουέτα και με οργισμένο ύφος φώναξε: "Αποχή; Μμμμμμμμ....Γιατί έιναι ωραίο τώρα που ανησύχησαν όλοι. Γιατί εμείς οι νέοι σας έχουμε γραμμένους περισσότερο από ότι μας γράφετε εσείς. Γιατί είναι εκκωφαντική η σιωπή της αποχής".


Αποφάσισα να ρωτήσω τη Θεία Ουρανία που ήταν η Μούσα της Αστρονομίας. Γιατί θεία δεν πήγες να ψηφίσεις;
"Το γήινο -μου απάντησε- ήταν το όχι στο εκβιαστικό δίλημμα του Παπανδρέου που ήθελε ψήφο εμπιστοσύνης για να μη πάει σε βουλευτικές εκλογές. Το ουράνιο, που όπως ξέρεις ασχολούμαι, ήταν να βάλω απλώς τη βόμβα. Το αν και πότε θα γίνει η έκρηξη θα το δούμε στη γη -γήινο κι αυτό δηλαδή- από εκείνους που περπατάει η ψυχή τους στους ουρανούς"

Άναυδη!

Συνεχίζω με την Ευτέρπη, την πιο συμπαθή σε μένα θεία μου επειδή έχει το όνομα της Μούσας της Μουσικής. "ένα τραγούδι είπαμε, γλυκό και σιγανό, για να κοιμούνται ήσυχοι μέχρι με αιφνιδιασμό να ανυσυχήσουν για τα καλά. Και τότε θα παίξουμε χιπ χοπ, αρκετά underground, διότι πλέον με έναν κοφτερό ήχο και επαναλαμβανόμενο μπιτ, μπορούμε να έχουμε τον ήχο της αγανάκτησης και της οργής μες το αστικό περιβάλλον".

Μάλιστα....

Ας πάω στη Θεία Πολύμνια που έχει το όνομα της Μούσας της Ιερής Ποίησης. Γιατί απείχες θεία από τις εκλογές? "Οι αγώνες που έγιναν για το δικαίωμα ψήφου προδίδονται αν συμμετέχεις σε ένα καθεστώς που δήθεν μας δίνει την επιλογή, μια κατ' επίφαση δημοκρατία. Που επιτρέπει σε εγκληματικές οργανώσεις όπως η ακατανόμαστη να μετέχουν των κοινών. Μια απάντηση ήταν αυτή. Τα υπόλοιπα, στο δρόμο".


Μα καμιά σας δεν θα μου πει " δεν πήγα ρε αδερφέ γιατί βαριόμουν"; Τι σόι είναι αυτό που έχω; Τέλος πάντων...Ας ρωτήσω την Θεία Μελπομένη. Την άφησα τελευταία γιατί έχει το όνομα της Μούσας της Τραγωδίας. Ξέρετε. κι αυτός ο τόπος άλλο τίποτα από τραγωδίες.

Γιατί Θεία Μελπομένη δεν εκτέλεσες το δημοκρατικό καθήκον της ψήφου;
"Γιατί δεν αντέχω άλλο πια αυτή τη τραγωδία, ο δικομματισμός κι απέναντι μια αριστερά μοιρασμένη σε δέκα κομμάτια. Απροετοίμαστη, συμπλεγματική, αναποτελεσματική, ανύπαρκτη. Ότι και να συμβαίνει, δεν το αντέχω"

Και κατάλαβα πως η ίδια η Μούσα δεν αντέχει την έμπνευσή της. Τραγωδία.
Και κατάλαβα από τις θείες μου πως μεγάλο κομμάτι της αποχής, που δεν είναι απλά ένα ποσοστό, ένας αριθμός, είναι άνθρωποι. Που τη καρδιά την είχαν αριστερά, αλλά δεν πήγαν να την εναποθέσουν στην κάλπη.


Ντίνα Μπατζιά

Saturday, September 4, 2010

Ξανά μαζί από τη Κυριακή 5 Σεπτέμβρη ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5


Η εκπομπή ΛΙΓΟ ΕΛΛΑΔΑ ΑΚΟΜΗ επιστρέφει στη συχνότητα του Ρ/Σ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105, 5 στις 4.30. Καλεσμένος της Ντίνας Μπατζιά, αυτή τη Κυριακή 5 Σεπτέμβρη ο συνθέτης και ερευνητής - μουσικολόγος, συνάδελφος δημοσιογράφος επίσης, Γιώργος Παπαδάκης.

Καλό μήνα λοιπόν σε όλους, καλή δύναμη για το φθινόπωρο και το χειμώνα που έρχεται

ΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΤΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ, ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΑ ΚΟΥΔΟΥΝΙΑ

Μήνας του τρύγου ο Σεπτέμβριος και τα σύγχρονα οινοποιεία αναμένουν τις νέες σοδειές.
Ο Τρυγητής είναι ακόμη παντού ο ίδιος πλέον, τα μέσα διαφοροποιούνται από τόπο σε τόπο, από οινοποιείο σε οινοποιείο. Η συλλογή μένει τις περισσότερες φορές πιστή στην παράδοση, ­ νέοι και γέροι μαζεύονται με την ανατολή του ηλίου στους αμπελώνες, τραγουδούν και κολατσίζουν ­ και τρυγούν…αν και τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται όλο και περισσότερο ο μηχανικός τρύγος.

Το δημοτικό τραγούδι λέει:
"Μπαίνω στο αμπέλι σα νοικοκυρά,
να κι ο νοικοκύρης, που 'ρχεται κοντά.
Ελα, νοικοκύρη, να τρυγήσουμε,
κόκκινα σταφύλια να πατήσουμε"

Στην Ελλάδα υπάρχουν πάνω από διακόσιες ποικιλίες σταφυλιών, οι περισσότερες από τις οποίες είναι πολύ παλιές και προέρχονται από διασταυρώσεις κλημάτων.

Ο τρύγος ήταν πάντα ένας αγώνας με τον χρόνο και συνάμα πανηγύρι. Αγώνας να μην πιάσει βροχή, αγώνας να «έχουν βαθμούς τα σταφύλια» και πανηγύρι για τις οικογένειες που τρυγούσαν κόπους ολόκληρης χρονιάς.
   Σήμερα αυτός ο αγώνας συνεχίζεται. Για τους ίδιους λόγους και για άλλους. Η στιγμή του τρύγου είναι για μας, όπως και για κάθε αμπελουργό, η επιβράβευση της φροντίδας και καλλιέργειας μια ολόκληρης χρονιάς. Είναι η στιγμή που καρπώνονται οι αγωνίες και οι κόποι μας.

Τα σταφύλια μεταφέρονται στο Οινοποιείο. Τα παλιά πατητήρια που υπήρχαν στις αυλές των σπιτιών, αποτελούν απλώς ανάμνηση.Οι σύγχρονες οινοποιητικές εγκαταστάσεις, ανοξείδωτα μηχανήματα και δεξαμενές είναι πλέον υπεύθυνα για την έκθλιψη των στεφύλων και την αποθήκευση του μούστου.    Η στιγμή του τρύγου και η δουλειά του αμπελουργού τελειώνει. Η δουλειά του οινοποιού μόλις άρχισε. Ο μούστος πρέπει να ζυμωθεί. Ελεγχόμενες θερμοκρασίες, για να βγουν τα αρώματα και να αποκτήσει το κρασί ισορροπημένα χαρακτηριστικά. Υπό χαμηλή θερμοκρασία ο μούστος, για να μη ζυμωθεί και «πάρει βράση». Ο οινολόγος ελέγχει, εμείς στο τέλος δοκιμάζουμε.

ΑΝΑΠΑΛΙΝ ΕΙΣ ΤΟ ΑΣΤΥ

Wednesday, June 23, 2010

ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ

Η ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ
Ιστορισμένα παραμύθια στην καρδιά μας
αν ασημένια σκούνα μπρος στο τέμπλο
μιας άδειας εκκλησιάς, Ιούλιο στο νησί.
Γ.Σ.

Η μορφή της μοίρας πάνω απ' τη γέννηση ενός παιδιού,
γύροι των άστρων κι ο άνεμος μια σκοτεινή βραδιά του Φλεβάρη,
γερόντισσες με γιατροσόφια ανεβαίνοντας τις σκάλες που τρίζουν
και τα ξερά κλωνάρια της κληματαριάς ολόγυμνα στην αυλή.

Η μορφή πάνω απ' την κούνια ενός παιδιού μιας μοίρας μαυρομαντιλούσας
χαμόγελο ανεξήγητο και βλέφαρα χαμηλωμένα και στήθος άσπρο σαν το γάλα
κι η πόρτα που άνοιξε κι ο καραβοκύρης θαλασσοδαρμένος
πετώντας σε μια μαύρη κασέλα το βρεμένο σκουφί του.

Αυτά τα πρόσωπα κι αυτά τα περιστατικά σ' ακολουθούσαν
καθώς ξετύλιγες το νήμα στην ακρογιαλιά για τα δίχτυα
κι όταν ακόμη αρμενίζοντας δευτερόπριμα κοίταζες το λάκκο των κυμάτων·
σ' όλες τις θάλασσες, σ' όλους τους κόρφους
ήταν μαζί σου, κι ήταν η δύσκολη ζωή κι ήταν η χαρά.

Τώρα δεν ξέρω να διαβάσω παρακάτω,
γιατί σε δέσαν με τις αλυσίδες, γιατί σε τρύπησαν με τη λόγχη,
γιατί σε χώρισαν μια νύχτα μέσα στο δάσος από τη γυναίκα
που κοίταζε στυλώνοντας τα μάτια και δεν ήξερε καθόλου να μιλήσει,
γιατί σου στέρησαν το φως το πέλαγο το ψωμί.

Πώς πέσαμε, σύντροφε, μέσα στο λαγούμι του φόβου;
Δεν ήταν της δικής σου μοίρας, μήτε της δικής μου τα γραμμένα,
ποτές μας δεν πουλήσαμε μήτε αγοράσαμε τέτοια πραμάτεια·
ποιος είναι εκείνος που προστάζει και σκοτώνει πίσω από μας;

Άφησε μη ρωτάς· τρία κόκκινα άλογα στ' αλώνι
γυρίζουν πάνω σ' ανθρώπινα κόκαλα κι έχουν τα μάτια δεμένα,
άφησε μη ρωτάς, περίμενε· το αίμα, το αίμα
ένα πρωί θα σηκωθεί σαν τον Άι-Γιώργη τον καβαλάρη
για να καρφώσει με το κοντάρι πάνω στο χώμα το δράκοντα.

1η Οχτώβρη '41

Γιώργος Σεφέρης, Ημερολόγιο καταστρώματος Β' , από τη συλλογή ΠΟΙΗΜΑΤΑ, εκδ. ΙΚΑΡΟΣ

http://www.t-short.gr/Tshort/

"microγραφή 2010"

ΧΑΡΑ ΣΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ ΜΑΚΗ

Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΜΑΚΗΣ ΝΟΔΑΡΟΣ ΓΡΑΦΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΣΑ ΣΥΝΕΒΑΙΝΑΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΖΑΧΑΡΩΣ ΗΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΟΣΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΑΝΤΑΖΗΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ. ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΥΝΗΓΗΘΗΚΕ, ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΘΗΚΕ, ΑΠΕΙΛΗΘΗΚΕ, ΑΠΟΛΥΘΗΚΕ, ΠΕΡΑΣΕ ΠΟΛΛΑ. ΑΛΛΟΙ, ΟΠΩΣ ΚΙ ΕΓΩ, ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΨΑΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΚΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ ΠΩΣ ΕΓΡΑΦΕ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΑΛΗΤΕΣ ΚΑΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΚΙ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΤΡΙΑ ΜΑΚΗ, ΜΑΣ ΔΙΝΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΤΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΜΕ ΟΛΑ, ΑΠΟ ΦΟΒΟ, ΑΠΟ ΚΟΥΡΑΣΗ, ΑΠΟ ΑΗΔΙΑ. ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΦΙΛΕ!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ, ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ BLOG, ΠΩΣ ΚΑΙ ΤΙ.

ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΖΑΧΑΡΩΣ… Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ



ΣΕ ΑΡΓΙΑ Ο ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ



http://mnodaros.blogspot.com/2010/06/blog-post_6880.html

Monday, April 19, 2010

d.j. Τσουχτρα

ΤΡΙΤΗ 20 ΑΠΡΛΙΟΥ 2010

DJ SET από Τη ΝΤΙΝΑ ΜΠΑΤΖΙΑ με μουσικές της Μεσογείου και των Βαλκανίων

CAMELOT live-café, ΓΚΥΖΗ & ΡΑΓΚΑΒΗ 61, ΤΗΛ: 2110149979, camelotalot2@yahoo.gr





ΤΡΙΤΗ 27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010
JOPRUM (Eastern Groovy Folk Compania)

live στο CAMELOT live-cafe

ΤΙΜΗ: θα ανακοινωθεί

ΩΡΑ ΕΙΣΟΔΟΥ: 20:00 – ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ LIVE: 21:00 – LIVE END: 23:30

+ PRE & AFTER DJ SET από Τη ΝΤΙΝΑ ΜΠΑΤΖΙΑ

CAMELOT live-café, ΓΚΥΖΗ & ΡΑΓΚΑΒΗ 61, ΤΗΛ: 2110149979, camelotalot2@yahoo.gr.




Καθώς γυροφέρνεις σ’ αυτή την παρανοϊκή τερατούπολη, όσο ψάχνεις μα δεν βρίσκεις, όσο διψάς μα δεν βρέχει, καθώς τα μάτια σου βλέπουν μονάχα τσιμέντο και φτερά ταλαιπωρημένων περιστεριών, φρόντισε να σε φέρει ο δρόμος απ’ του Γκύζη. Άνοιξε την πόρτα στον αριθμό 61 της Ραγκαβή και ανέβα τα σκαλοπάτια ως την αίθουσα της Στρογγυλής Τραπέζης. Είναι Τρίτη, ο μήνας έχει 27, και είναι Απρίλης. Κι εδώ μέσα, μοιάζει να αποτραβήχτηκε μια άνοιξη. Και είναι εκείνοι οι τρεις τύποι, στη σκηνή, που την σκορπίζουν ολόγυρα. Ο Cihan Turkoglu, που παίζει σάζι και τραγουδάει, ο Στέφανος Φίλος, που παίζει βιολί και τραγουδάει και ο Γιάννης Μουτσάκης, που παίζει κρουστά σχημάτισαν ένα τρίο για ναπαίξουν με δόνηση και μινιμαλισμό τραγούδια, σκοπούς, πρωτότυπες συνθέσεις, με αφετηρία τις κοινές μουσικές παραδόσεις Ελλάδας, Τουρκίας και κατάληξη το γλέντι των απλών ανθρώπων απ' όλες τις σκοπιές και σ' όλες τις φάσεις... Και στη δική σου.

Monday, April 12, 2010

ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

ΤΑΦΙΚΟ ΕΘΙΜΟ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ

Πανποντιακόν Πανοϋρ "Τη Θωμά'ς σα Σούρμενα" έγινε χτες Κυριακή του Θωμά, όπως κάθε χρόνο τέτοια μέρα, με αφορμή το γνωστό έθιμο των Ποντίων, κυρίως όσων έχουν έρθει από την πρώην ΕΣΣΔ, το Ταφικό έθιμο.
Η Κυριακή του Θωμά θεωρείται ημέρα μνήμης των νεκρών. Την ημέρα αυτή αναβιώνει το Ταφικό έθιμο, με ρίζες παλιές από την παράδοση των ορθοδόξων Ποντίων. Στα νεκροταφεία χωριών και πόλεων με έντονο ποντιακό στοιχείο, στους νομούς Αττικής, Θεσσαλονίκης, Κιλκίς, Κομοτηνής, Κοζάνης,Δράμας το έθιμο τηρείται
ανελλιπως, έτσι έγινε και φέτος, κι είναι ένα από τα τελευταία έθιμα της πασχαλινής περιόδου που κλείνει σήμερα.
Γιορτάζουν μαζί με τους νεκρούς συγγενείς και φίλους την Ανάσταση, τιμούν τους νεκρούς της οικογένειας με κρασί και ποντιακή λύρα, μεταφέρουν τη χαρμόσυνη είδηση της Ανάστασης στους δικούς τους ανθρώπους. Εκεί, γύρω από τους τάφους συγγενών και φίλων στρώνουν τα φαγητά που έφεραν μαζί τους, ανάβουν κεριά στους τάφους των νεκρών τους προς ανάπαυση των ψυχών αυτών, σπάνε κόκκινα πασχαλινά αβγά, τρώνε και
πίνουν, ανταλάσσουν μεταξύ τους τρόφιμα. Όλα αυτά πάνω στους τάφους, για να δείξουν ότι δεν τους ξεχνάνε όσους "έφυγαν" αλλά και πως δεν φοβούνται τον θάνατο.





Η «Ανδρομάνα» στη Δεσκάτη Γρεβενών

Οι κάτοικοι της Δεσκάτης Γρεβενών αποχαιρετούν ανήμερα της Ζωοδόχου Πηγής, την Παρασκευή μετά το Πάσχα, την Πασχαλιά με διόρρυθμα παραδοσιακά τραγούδια και χορούς, αλλά και με την «Ανδρομάνα», ένας χορός που αποτελείται από άνδρες που σχηματίζουν τρία πατώματα, έξι στο πρώτο, πέντε στο δεύτερο-πάνω στις πλάτες των πρώτων και άλλοι τρεις στην κορυφή.
Αφού προηγηθεί ο Τρανός Χορός στην κεντρική πλατεία, η ανθρώπινη πυραμίδα που σχηματίζει η ΑΝΤΡΟΜΑΝΑ, δίνει την ευκαιρία στο χορό να αλλάξει και τους ρυθμούς των τραγουδιών, που από αργούς και λυπητερούς μετατρέπονται σε γρήγορους και εύθυμους. Είναι μάλιστα και η στιγμή που τραγουδιέται το «ώρα καλή σου Πασχαλιά και τώρα
και του χρόνου ...», το τραγούδι με το οποίο γίνεται το «κατευόδιο της Πασχαλιάς».
Ο "αποχαιρετισμός της Πασχαλιάς" συμβαίνει και σε άλλα χωριά των Γρεβενών, όπως Στον Άγιο Κοσμά, στις Αμυγδαλιές, στον Αετό.




Την Παρασκευή της Ζωοδόχου Πηγής έγινε και στο Τρίκερι, πάνω στη Χώρα, ο Χορός των Γυναικών με τις περίφημες τρικεριώτικες φορεσιές, για το Ξόδι της Πασχαλιάς, όπως κάθε χρόνο.




Στην Τήνο τα Ροδάρια
Είναι ένα ιδιαίτερο έθιμο που αναβιώνει κάθε Κυριακή του Θωμά στο μεγάλο πανηγύρι της Παναγίας της Λακκωτιανής, στα Ιστέρνια. Η ροδάρια λαμβάνει χώρα μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας στην ομώνυμη εκκλησία, η οποία βρίσκεται λίγο έξω από τον οικισμό. Σύμφωνα με το έθιμο, όλοι οι προσκυνητές κάθονται και γευματίζουν σε ένα κοινό τραπέζι, με πλούσια φαγητά. Εκείνη τη στιγμή, οι πιστοί ανταλλάσσουν με τα προσφιλή και αγαπητά τους πρόσωπα τις ροδάριες, που είναι ένα μικρό μπουκέτο λουλουδιών, συνοδευόμενο από κάρτα με αναστάσιμες ευχές.
Η ροδάρια θυμίζει κατάλοιπο των αρχαίων Ανθεστηρίων, της μεγάλης τριήμερης γιορτής των ανθέων, που γίνονταν στην Αθήνα προς τιμή του Διόνυσου, κατά τη διάρκεια του μήνα Ανθεστηρίωνα. Παράλληλα, αναμφισβήτητα έχει κοινά στοιχεία με το χριστιανικό έθιμο της Αγάπης.




Στην Αμοργό
Η περιφορά των εικόνων του Μοναστηριού της Χοζοβιώτισσας σε όλο το νησί, άρχισε Την Κυριακή της Λαμπρής και τελειώνει Κυριακή του Θωμά. Μια ομάδα από κάθε περιοχή του νησιού, πηγαίνει με τα πόδια στο μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας, απ? όπου παραλαμβάνει από ένα αντίγραφο της Εικόνας της Παναγίας. Μέχρι την Κυριακή του Θωμά, οι κάτοικοι της περιοχής, θα «γυρίσουν» πεζοί την εικόνα από χωριό σε χωριό, από ενορία σε ενορία και σε όσο το δυνατόν περισσότερες εκκλησίες, οπότε και πάλι με τα πόδια θα την επιστρέψουν στο Μοναστήρι.


βλ. εκπομπή 11 Απριλίου 2010 στο ΚΟΚΚΙΝΟ

Friday, March 26, 2010

4 ΔΙΠΛΕΣ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤO ΑΠΟΨΙΝΟ LIVE (ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ) ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ¨"ΛΙΓΟ ΕΛΛΑΔΑ ΑΚΟΜΗ" ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105, 5 FM

ISTORIES GIA KROUSTA
Κυριακή 28 Μαρτίου 2010 9.30 μ.μ.



Ιστορίες για Κρουστά
με τον βασίλη βασιλάτο

στην "αυλαία"
Αγ. Όρους 15 (& Κωνσταντινουπόλεως 115)
βοτανικός 210 3474074

η μουσική ήχησε... ο χορός άρχισε... ιστοριών συνέχεια...

-άλλη μια Κυριακή. ακόμα πιο διαφορετική.
-πλησιάζουμε στο τέλος ή στην αρχή..?
.....
-στήνουμε το δικό μας πανηγύρι με μάγους, τζίνι, δράκοντες, νάνους και ξωτικά...
-ξετυλίγουμε το κουβάρι του νήματος για να πλέξουμε ήχους και εικόνες...
-ανοίγουμε το μαγικό κουτί και αποκαλύπτουμε ζογκλέρ, DJς, φωτιές και αναπάντεχους

περαστικούς...
-με τα κρουστά στην καρδιά της ορχήστρας... τολμάμε τα τραγούδια και τις μουσικές μας...
-και σ' αυτή τη γιορτή... είστε όλοι συμμέτοχοι και συνεργοί...

..... οι "Ιστορίες για Κρουστά" σε μία νέα διαδρομή...
στάση επόμενη:
"αυλαία"... την Κυριακή 28 Μαρτίου 2010...

http://istoriesgiakrousta.gr
http://www.myspace.com/istoriesgiakrousta

... οι "Ιστορίες για Κρουστά" είναι:
Κλαρινέτο-φωνή: Έλλη Βασιλάτου
Ακορντεόν: Δημήτρης Κούστας
Βιολί: Claudia Rossini
Κιθάρα-φωνή: Γιάννης Σιφναίος
Μπάσο: Σταύρος Ράπτης
Κρουστά: Βασίλης Βασιλάτος
... Percussion Part: Ξένια Κατσικοκέρη Παναγιώτης Βρυζάλας
Χάρης Νείλας Νικολέττα Ρουσογιάννη Ιράνα Σάμιτα

... συμμετέχουν: Χαρίτωνας Χαριτωνίδης γκάιντα
Στράτος Κρυσταλλίδης κρουστά

Wednesday, March 24, 2010

ΛΙΓΟ ΕΛΛΑΔΑ ΑΚΟΜΗ....

Η εκπομπή «Λίγο Ελλάδα ακόμη» ακούγεται κάθε Κυριακή 4.30 - 6.00 μ.μ. από τους 105,5 «Στο Κόκκινο». Όπως δηλώνει και ο τίτλος, είναι ένα ταξίδι στην Ελλάδα του σήμερα, με τη μορφή ενός μουσικού και ταξιδιωτικού ντοκιμαντέρ στο ραδιόφωνο. Ένα οδοιπορικό στο τόπο μέσα από τις ιδιαιτερότητές του και στοιχεία ιστορικά, λαογραφικά, περιβαλλοντικά, κοινωνικά. Με τραγούδια και μουσική που κατάγεται, αλλά και παράγεται σήμερα στην περιοχή που αναφέρεται η εκπομπή κάθε Κυριακή. Άλλοτε πάλι οι καλεσμένοι γίνονται συνταξιδιώτες μας...

ΕΙΚΟΝΕΣ...











Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΗΣ ΤΣΟΥΧΤΡΑΣ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5 fm

www.stokokkino.gr/ekpompes/ligo-ellada-akomi